πηγη >>>
www.berlin-athens.eu/index.php
Dr. Jorgo Chatzimarkakis in der "Talkshow aus Berlin"
Offener Brief an den FDP-Abgeordneten griechischer Abstammung Dr. Jorgo Chatzimarkakis, Freund von Jorgo Papandreou, über die griechische Krise und die deutschen Reparationszahlungen an Griechenland, auf die die Griechen immer noch warten
Dr. Jorgo Chatzimarkakis
Vergrössern
Dr.-Ing. Georg Chaziteodorou
Privatdozent an der RWTH Aachen
Bleibergweg 114
40885 Ratingen
Tel.+Fax: 02102 32513
Dimitris N. Adamopoulos
makrinitsa@hotmail.com
16.05.2011
Herrn
Jorgo Chatzimarkakis
Bundesvorstand der FDP
Berlin D/1. ARD
Anne Will- Talkshow
aus Berlin.
2. Herrn Wolfgang Schäuble
Finanzminister der BRD
Betr.: Talkshow aus Berlin – Anne Will vom 15.05.2011
Über die Sanierungsmaßnahmen der hellenischen Wirtschaft durch die E.U.
Sehr geehrter Herr Chatzimarkakis,
mit Interesse verfolgte ich am 15.05.2011 o.g. Fernsehsendung bei der ARD.
Mit Ausnahme vom Herrn Max Otte des Teilnehmerkreises der Talkshow, gewann ich den Eindruck, dass die übrigen Teilnehmer nicht viel von den Macht- und Finanzmanipulationen unserer Zeit verstanden haben, so dass sie bei der Lösung des Wirtschaftsproblems Griechenlands nichts beitragen konnten.
Bei Ihnen vermerkte ich zusätzlich dass Sie mit keinem Wort auf die noch nicht bezahlten Schulden Deutschlands an Griechenland aus dem ersten und zweiten Weltkrieg und noch nicht mal auf das gezwungene und noch nicht zurückbezahlte Bankdarlehen (der Vertrag mit der Besatzungsmacht wurde am 14.03.1942 in Rom unterschrieben) eingegangen sind.
Nur zu Erinnerung :
1. Während des Baus der Bahnlinie Berlin-Bagdad sind auf Anweisung der Deutschen ca. 500.000 Hellenen von den Türken umgebracht und deren Jahrtausendalte Siedlungen entlang der Bahnlinie, an Deutschen Siedler Klein Asiens mit finanzieller Unterstützung der «Deutschen Bank» übertragen. Die Schulden Deutschlands für diese Phase werden auf 30 Mrd. US $ geschätzt.
2. Mit Beendigung des ersten Weltkriegs 1919 und die Friedensverträge von Versailles (28.06.1919) zwischen den Allierten und Deutschland ist der Wiedergutmachungsbetrag an die Siegermächte mit 31,5 Mrd. US$ festgelegt. Davon sollte Griechenland nach dem Plan Jung von 1929 0,40 % des gesamten Betrags d.h. 528 Mio. goldene Mark in verschiedenen Zeitabschnitten erhalten. Am Ende hat sie nur einen Bruchteil dieses Betrages erhalten.
3. Mit Beendigung des zweiten Weltkrieges, die Siegerstaaten beschlossen die Wiedergutmachung sollte mit Gegenständen und besonders mit dauerhaften industriellen Produkten und Schiffen erfolgen (Beschluss von Paris von 29.07 und 15.10.1946).
Während des ungerechten deutschen Angriffs und Besetzung Griechenlands sind folgende Schäden entstanden :
a. Menschenverluste (Tote) 13.678
Hingerichtete Zivilisten 68.000
b. Verluste an der Infrastruktur und an der Wirtschaft
Gebäude 409.000 (23 % des Landes)
Eisenbahnlinien 2.000 km
Eisenbahnwagons 6.494 Stück
Gebäude der Eisenbahnstationen zu 60 % zerstört
Eisenbahnbrücken, Tunnel und telegraphische Stationen zu 80%
zerstört.
Hafenanlage zu 100 % beim Rückzug zerstört
Kanal von Korinth zu 100 % beim Rückzug zerstört
Fahrzeuge aller Typen 11.658 zerstört
Telefon- und telegraphisches System zu 70% zerstört
Verluste an der Handelsflotte 1.407.821 Bruttoregistertonnen
Die Kosten müssten noch geschätzt werden.
c. Bankdarlehen an die Besatzungsmacht und Besatzungskosten
Die Besatzungsmacht Deutschland verlangte für die Unterhaltung Ihrer Armee in Griechenland 3 Mrd. Drachmen monatlich für die Zeit von Mai 1941 bis Oktober 1944. Dazu kam ein gezwungenes Bankdarlehen.
Besatzungskosten Gesamt in Drachmen 87.811.216.671.480,00
Darlehen an die Besatzungsmacht in Drachmen 1.530.190.356.165.819,00
Gesamtbetrag in Drachmen 1.618.001.572.837.299,00
Dieser Betrag soll in Euro mit dem Zeitwert bei Berücksichtigung der üblichen Zinsen die heute die Spekulanten (unter anderen die Deutsche Bank, die Allianz und die KfW) bei Kreditvergabe verlangen d.h. 8,5 % Zinsen, zurückbezahlt werden.
Die Schulden Deutschlands aus den Punkten 1+2+3 inkl. Verzinsung bis heute müssen genau erfasst werden und über einem Internationalem Gericht verlangt werden. Griechenland besitzt leider nicht eine starke Lobby wie Israel, um solche Forderungen durchzusetzen.
Deutschland bestand erst nach der Wiedervereinigung zu bezahlen, d.h. nach Unterschrift eines Friedensvertrages. In der damaligen Zeit konnte Griechenland durch Anerkennung der DDR diese Schulden Deutschen von der DDR kassieren, Sie blieb leider Bündnistreu und glaubte an die Zusagen der BRD. Bis heute weigert die BRD diese Schulden zu bezahlen.
Mit dem Gesetz N. 4178/1961 ist die Vereinbahrung von Bonn «über Wiedergutmachung an griechischen Βürgern die von den Nationalsozialisten verfolgt wurden» verabschiedet mit der die BRD 115 Mio. DM bezahlte.
Diese Vereinbahrung aber hat nichts mit den Kriegsschulden Deutschlands an Griechenland zu tun. Einige marode Zeitungen und Zeitschriften Deutschlands veröffentlichten bei ihren blinden und haltlosen Propandamethoden Fotos des o.g. Vertrages mit dem Hinweis, dass in diesem Vertrag wurden die griechischen Ansprüche 1960 abschließend geregelt. Diese Zeitungen glauben wahrscheinlich dass es sich bei den Lesern um Idioten handelt…….
Der Vetrag 4+2 für die Regelung der Wiedervereinigung Deutschlands ist der Friedensvertrag und müsste Deutschland schon längst die o.g. Kriegsschulden an Griechenland beglichen haben, was sie jedoch noch nicht getan hat.
Stattdessen läuft zur Irreführung des deutschen Volkes die Propaganda seit mehr als einem Jahr über die Milliarden Euro Bürgschaft Deutschlands für Griechenland auf vollen Touren.
Darüber möchte ich einen Sonderbericht über den heutigen Finanzgauner liefern.
Die gesamte Kontrolle über die Wirtschaft einer Nation ist das am meist begehrte Monopol bei den internationalen Finanzgaunern. Die dogmatisch radikale neoliberalistische Wirtschaftspolitik, die z.B. der IWF den Ländern mit den so genannten Strukturanpassungsprogrammen z.B.
• Senkung der Sozialabgaben
• Streichung der Nahrungsmittelsubvention
• Lohnblockierungen u.a.
aufnötigt, beschleunigt der Niedergang der Wirtschaft wie das Beispiel Griechenland zeigt. Warum ? Der IWF ist ein «Wandler» von Geld und Verpflichtungen. Er wandelt die Schulden eines Staates an Privatpersonen die auch Betrüger bzw. Spekulanten sein können, in Schulden des Staates in anderen Staaten und internationalen Institutionen. Er zwingt Griechenland Kredite von Staaten zu nehmen um die Spekulanten auszuzahlen. Er wandelt die ungerechtfertigten Gewinne der Spekulanten d.h. der Betrüger, in gerechtfertigten Forderungen z.B. der Nationalbanken.
Diese Internationalen Gauner wollen mit Unterstützung der E.U. das Staatsvermögen Griechenlands, wie z.B. das staatliche Unternehmen für Energie «DEH» u.a., rauben. Die Logik der Ausrichtung ganzer Volkswirtschaften und Gesellschaften auf ausländische Nutzer- früher die Kolonisatoren, heute die Kapitalanleger – ist im Prinzip dieselbe geblieben und nur nach der Form gewandelt. Die internationalen Finanzgauner auch innerhalb der E.U. besitzen Erpressungswerkzeuge, um durch betrügerische Operationen großen Stils im Bankgeschäft, an der Börse u.a. auf Kosten ganzer Völker unvorstellbare große Gewinne zu erzielen.
Die griechischen Staatsschulden bestehen zu 60 % aus Lastschriften d.h. aus Schuldscheinen. Diese sind kein Darlehen die z.B. mit Immobilien abgesichert sind sondern spekulative Papiere wie Lottoscheine.
Griechenland schaffte mit den Staatsschuldscheinen Geld mit der Versprechung eines Gewinnes. Diese sind entziehende Gewinnversprechungen. Griechenland appellierte z.B. an die Internationalen Finanzmärkte : Investiert in meiner Wirtschaftsentwicklung 1 Mrd. Euro und in 10 Jahre erhalten sie 1,5 Mrd. Euro. Sie investierten, aber sie gaben keine Darlehen. Griechenland belastete sich nicht mit Hypotheken.
Für die Spekulanten war die Lastschrift mit einem Versprechen von 15 % vorteilhafter als das Darlehen mit 3 % Gewinn. Das ist das ganze Spiel mit den Staatsschuldscheinen bzw. mit den Staatslastschriften.
Der Rettungsring der E.U. von 110 Mrd. Euro war ein Rettungsring aus Blei und diente mit dem verbrecherischen Moratorium, basierend auf englischem Recht mit Hypotheken Sicherheit, für die Bezahlung der Spekulanten und nicht für die Wirtschaftsentwicklung des Landes.
Die E.U. durch die betrügerische Proklamationen über
• die Solidarität zwischen den Völkern der E.U. unter Achtung der Kultur,
ihre Geschichte und ihren Traditionen zu stärken.
• die Stärkung der Identität und Unabhängigkeit und Förderung des Friedens, der Sicherheit und des Fortschritts in Europa und in der Welt.
• die Forderung des wirtschaftlichen und sozialen Fortschritts der Völker Europas und Verfolgung von Politikern die Fortschritte bei der wirtschaftlichen Integration gewährleisten usw, usw. schützt nicht ihre Mitglieder sondern die internationalen Spekulanten d.h. die Betrüger.
Der Euro wurde keinesfalls primär aus ökonomischem Kalkül geboren, sondern aus politischen Überlegungen angesichts der deutschen Wiedervereinigung d.h. aus den Ängsten Frankreichs, eine Minderung der eigenen Rolle innerhalb der E.U. hinnehmen zu müssen und aus der deutschen Bereitschaft, sich die Wiedervereinigung mit dem Euro zu erkaufen…..
Deshalb wird es nicht mehr lange dauern, dass der Euro und mit ihm der europäische Stabilitätspakt und damit die Währungsunion zusammenbricht. Die Wirtschafts- und Währungsunion hat sich zu einer großen Deflationsfalle entwickelt.
Nicht umsonst weigerten sich Norwegen die E.U. und England, Dänenmark und Schweden die Euro-Zone beizutreten.
Das Zentrum der Weltwirtschaft wandert. Ökonomie ist immer politisch.
Griechenland kann sich aus dem heutigem Teufelskreislauf retten, wenn es die Euro-Zone verlässt, den IWF nicht erlaubt sich in griechischen Angelegenheiten einzumischen, die Drachme wieder einführt und eine Währungsreform durchführt und langsam auch Gedanken, um die E.U. zu verlassen macht.
Das wahre Problem Griechenlands heute ist die Besatzungsmacht des Landes die aus der politischen Führung, aus dem politischen System und aus dem Staat im Staate der sehr vermögenden orthodoxen Theokratie besteht, die mit Hilfe der Armee zu beseitigen ist.
Die hellenische Kultur ist mehr mit der chinesischen Kultur verwandt als mit den europäischen christlich-jüdischen Kulturen. Deshalb ist es ein Märchen, dass Griechenland die Wiege der westlichen Kultur ist.
Die hellenische Kultur hat mit den jüdischstämmigen Kulturen nicht das Geringste an Gemeinsamkeiten.
Mit freundlichen Grüßen
Dr.-Ing. Georg Chaziteodorou
Ehemaliger Parlamentskandidat der EDHK-Partei in Griechenland (1977)
Mitglied des Zentralkomitee der Liberale Partei Griechenlands
Dimitris N. Adamopoulos
Eschersheimer Ldstr. 445
D- 60431 Frankfurt am Main
makrinitsa@hotmail.com
26.05.11
Σχολιο>>> μεσω του ιστολογιου www.amethystobooks.blogspot.com το παρακατω κειμενο>>>
Μια ανάλυση του Γ.Θ.Χατζηθεοδώρου Δόκτορος πτυχιούχου μηχανικού, Υφηγητού Πολυτεχνείου Ααχεν Γερμανίας.
Dimitris N. Adamopoulos, Eschersheimer Ldstr. 445, D-60431 Frankfurt am Main makrinitsa@hotmail.com
ΣΗΜΕΊΩΣΗ
Διαβάστε οπωσδήποτε το κείμενο στο δεύτερο μέρος πιο κάτω, με τίτλο:
"Ποιος όμως δημιούργησε το χάσμα αυτό στην Ε.Ε. για να εξουσιάζη;"
Η Ευρώπη είναι μια αξιοθαύμαστη ήπειρος με τον κλασικισμό της Ελλάδος και της Ιταλίας, με τους πολύτιμους λίθους του βασιλικού στέμματος της μεγάλης Βρετανίας, με τους πολιτισμούς της Γαλλίας, Ισπανίας και Πορτογαλίας, με την μεσονύκτιο φωτεινότητα των Σκανδιναβικών χωρών, με τις ακόμη μη ερευνηθήσες περιοχές των χωρών της ανατολικής Ευρώπης και με τις φυσικές καλονές σε όλες τις χώρες της Ηπείρου αυτής. Σε αυτή την πολυμορφία κρύβεται η δύναμη της ευρωπαϊκής ηπείρου, η χάρη των ανθρώπων της και η τάση προς εντοπισμό νέων πραγμάτων. Όλα τα ως άνω συνηγορούν για το «ΝΑΙ» στην Ευρώπη, για το «ΝΑΙ» στην «Ευρωπη των Πατρίδων του στρατηγού Ντε Γκολ!!!». Η Ελλάς μοιράστηκε με ενθουσιασμό το ευρωπαϊκό όνειρο του στρατηγού Ντε Γκολ για να ξεφύγει επιτέλους από τις εθνικές και πολίτικες τραγωδίες του παρελθόντος και να συγκλίνει με τις προηγμένες χώρες του Βορρά, που σήμερα δυστυχώς απεδείχθη, ότι μερικές από αυτές, με πρώτη την Γερμανία, είναι πολύ επικίνδυνες χώρες Ύαινες.
Αυτές στην πραγματικότητα μας λεηλατούν σήμερα αναίσχυντα, μας πίνουν με τους Τουρκοκοτσαμπάσηδες φοροεισπράκτορες (τύπου του νυν υπουργού οικονομικών της Ελλάδος, που ψευδώνυμα φέρει το όνομα του Εθνάρχου «Βενιζελου») το αίμα σαν βρικόλακες, μας φτωχαίνουν και μας χρεοκοπούν. Από το γερμανικό πρόγραμμα «σωτηριας» της Ελλάδας με σωσίβια από μόλυβδο, μόνο μέχρι τον Μάιο του 2011 κέρδισαν τα ομοσπονδιακά ταμεία της πάνω από 10 δισεκατομμύρια ευρώ… Η χώρα αυτή μας έστειλε στην Αθήνα ως εμπροσθοφυλακή τον Gauleiter της Reichenbach, καλυμμένο πίσω από το Taskforce για να προετοιμάσει το έδαφος για την τελική και ολοκληρωτική κατοχή μας.
Η Γερμανία είναι αυτή που με το έτσι θέλω αμφισβήτησε την συμφωνία της 21 Ιουλίου 2011, παρά το ότι είχε αποφασισθεί από την ίδια και τις άλλες χώρες της ευρωζωνης και πληροφόρησε τις έτσι ονομασθεισες αγορές της πιστωτικής εβραϊκής μαφίας τα περί του παιχνιδιού της.
Με άλλα λόγια η χώρα αυτή Ύαινα απείλησε την Ελλάδα με πτώχευση που μέχρι τότε δεν ήταν τιμολογημένη από τις αγορές! Θεωρεί την Ελλάδα ως αποικία της και αποφασίζει για τα μείζονα, όπως για το έτσι ονομασθέν «κουρεμα του ελληνικού χρεους», την ενέργεια, τον τουρισμό και την δημόσια περιουσία. Και αυτό γίνεται, διότι η χώρα μας διαθέτει μια τελείως άχρηστη πολιτική ελίτ που πάσχει από σπογγειώμορφη εγκεφαλοπάθεια και έναν υπουργόν οικονομικών Μουφτη και Μπαλωματη που αποτυπώνει από την εποχή που έγινε μέλος του ΠΑΣΟΚ την δολιότητα, την ελεεινότητα, την φρίκη και το γλοιώδες, της σοσιαλιστικής καθεστωτικής μοχθηρίας. Για πολλά χρόνια υπήρξε ο μοχλός πίεσης των διαπλεκόμενων κατά του Γ. Παπανδρέου και ταυτόχρονα προστάτης τους με τους νόμους τύπου «βασικών μετόχων» και «ευθύνες υπουργών». Οι αντισυνταγματικοί του νόμοι 1178/1081 και 3126/2003 προσαυξάνονται σήμερα με όλους τους νόμους που ψηφίζονται στην Βουλή.
Τι είδος Συνταγματολόγος είναι το κήτος αυτό;
Σε αυτόν οφείλεται και το αντισυνταγματικό άρθρο 19 του ισχύοντος συντάγματος, το πνεύμα του οποίου επεκτάθηκε στην συνέχεια με την αλλαγή των προνοιών του ποινικού κώδικα, με αποτέλεσμα την ποινικοποίηση της καταγραφής εγκληματικών πράξεων των πολιτικών από τους δημοσιογράφους με δημοσιογραφικά μέσα που θεωρούνται παράνομα. Με τον τρόπο αυτό απαλλάσσονται όλοι οι απατεώνες πολιτικοί στις «εξεταστικες επιτροπές θεατρο» της Βουλής. Κατά τον Βιλιάρδο (11) στον βωμό της γερμανικής «σωτηριας» της Ελλάδος και της αποφυγής της χρεωκοπίας της θυσιάστηκαν
1. 30 δισεκατομμύρια ευρώ ιδιωτική περιούσια.
2. 300 δισεκατομμύρια ευρώ χρηματιστηριακή αξία.
3. 200 δισεκατομμύρια ευρώ από την πτώση των τιμών της ακίνητης περιούσιας του ελληνικού δημοσίου.
Εάν το σχεδιασμένο κούρεμα του ελληνικού χρέους υπό επιτήρηση της Γερμανίας είναι όπως σχεδιάζεται της τάξεως 50 % αντί 21%, κατά τον Βιλιάρδη (11) και τον πρόεδρο της Τράπεζας Πειραιώς Σάλλα (12) μόνο η Ελλάδα θα βγει χαμένη, διότι θα λεηλατηθεί η περιούσια του ελληνικού δημοσίου από τις εγγυήσεις που θα είναι κατά πολύ μεγαλύτερες από το 50% του κουρέματος του χρέους. Επιπλέον τα ασφαλιστικά ταμεία και οι τράπεζες θα καταρρεύσουν, οι συντάξεις θα εξαϋλωθούν, η δημόσια υγειά θα καταργηθεί, το νερό και τα καύσιμα θα γίνουν είδη πολυτελείας κ.α. πολλά. Ουδείς από τους πολιτικούς της νυν κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης αναφέρεται στο γεγονός, ότι η Γερμανία μας χρωστά και δεν της χρωστάμε. Ο γραφών με ανοιχτή επιστολή του προς τον βουλευτή του κόμματος των φιλελεύθερων της Γερμανίας κ. Jorgo Chatzimarkakis, που δημοσιεύθηκε στην Ιστοσελιδα Berlin-Athen.eu την 16.05.2011 ανέλυσε το χρέος αυτό:
- Αναγκαστικό κατοχικό δάνειο μαζί με τους τόκους: 150 δις ευρώ.
- Καταστροφές των υποδομών με ελάχιστη αποζημίωση: 100 δις ευρώ.
- Η διατροφή και συντήρηση δυο σωμάτων γερμανικού στρατού στη Ελλάδα: 100 δις ευρώ.
- Συμπληρωματικά τα κλεμμένα έργα τέχνης και οι αρχαιολογικοί θησαυροί κ.α. πολλά: 50 δις ευρώ.
Αυτά όσο αφορά τον 2ον παγκόσμιο πόλεμο. Τα χρέη της Γερμανίας από τον 1ον παγκόσμιο πόλεμο και από την εποχήν της κατασκευής της σιδηροδρομικής γραμμής Βερολίνο-Βαγδάτη παραμένουν μέχρι σήμερα επίσης ανοιχτά.
Οι γνωστές απειλές της Γερμανίας και εν γένει της Ε.Ε. και οι προσβολές των ΜΜΕ κατά της Ελλάδας αποτελούν ανόητες καταστάσεις διότι ενδυναμώνουν τα παιχνίδια των κερδοσκόπων, αυξάνουν τις υφεσιακές πιέσεις εκτρέφοντας την απαισιοδοξία όχι μόνο κατά της Ελλάδος αλλά κατά των υπολοίπων χωρών της Ε.Ε. Φαίνεται ότι η Ε.Ε. με την σημερινή της ηγεσία είναι ανίκανη να διαχειριστεί τα τεράστια εσωτερικά της προβλήματα και ακολουθώντας τον εύκολο δρόμο απειλεί ανόητα την Ελλάδα.
Ποιος ασκεί σήμερα την πραγματική Εξουσία στην Ε.Ε. ;
Για να δοθούν απαντήσεις στα ως άνω ερωτήματα πρέπει πρώτα να τραβηχθεί το πέπλο που σκεπάζει το πρόσωπο της Ε.Ε. και να αποκαλυφθούν οι δυνάμεις δεσποτείας, που την κατευθύνουν.
Για να μπορέσουμε να τραβήξουμε το πέπλο της κάστας δεσποτειας από το πρόσωπο της Ε.Ε. απαιτούνται τα ονόματα των ανθρώπων που συνέβαλλαν αποφασιστικά στην ιδρυση της EWG και της Ε.Ε., δηλαδή της Πανευρώπης. Τα ονόματα αυτά αναφέρονται στο βιβλίο που δημοσιευσε ο Johanes Rothkranz με τιτλο «Η Σύμβαση του Μάαστριχ, η καταστροφή της Ευρωπης» (1, 2). Ο Michel Sprenger-Menzel στο βιβλίο του με τίτλο «Η Ε.Ε. και η Σύμβαση του Μααστριχτ» (3) αναφερεται σε ορισμένα παράδοξα γεγονότα. Για τον αναγνώστη αντέγραψε ο γραφών ορισμένα από αυτά :
1. «Τυφλος είναι αυτός, που δεν βλεπει τους κινδυνους, που απειλουν μια κατακερματισμενη Ευρωπη. Εγκληματιας είναι αυτός, που δεν αγωνιζεται για την απαλειψη των κινδυνων αυτών. Προδοτης είναι αυτός, που εργαζεται εναντια της Πανευρωπης και αποδεικνυει έτσι, ότι δεν αγαπα την πατριδα και την οικογενεια του» (1, 2, 4).
2. «Η Ευρωπη του αυριο μπορεί να κατανοηθη μονο σαν πολιτισμικο και πολυεθνικο ενιαιο κατασκευασμα.
3. «…είναι σχετικα ευκολο πραγμα η διατυπωση Συμβολαιων και η δημιουργία θεσμων. Είναι όμως απειρως δυσκολο να αλλαξης την ιδιοσυγκρασια των λαων. Αυτό ακριβως πετυχαμε…» (5).
4. «Οποιος ηδη ελαβεν το χρυσο μεταλλιο B’nai B’rith, το μεταλλιο τιμημα Karls Magnus της πολης του Ααχεν, οφείλει να λαβ και το τιμημα Coudenhove-Κalergie. Για να μεγαλωνη το ενδιαφερον της κοινής γνωμης πρέπει να γίνεται κάθε απονομη γνωστη μέσω των ΜΜΕ εναμιση μηνα προ της απονομης» (6, 7).
5. «Οι δημοκρατικες κυβερνησεις των κρατων της EWG σε καμμια περιπτωση είναι υποχρεωμενες να θετουν τους στοχους της κολληγιας σε δημοψηφισματα (!). Οι σοβαρες αποφασεις θα λαμβανονται πισω από κλειστες πορτες και παραθυρα, δηλαδή με τις μεθοδους της μυστικης διπλωματιας, όπως συνεβει και την ανοιξη του 1957 στην Ρωμη, οπου αποφασισθηκε με μαγικη γοητεια η ιδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικης Ένωσης» (1, 2).
6. «Εάν καταργησουμε τα εθνικα στρατευματα και ενοποιησουμε την Ευρωπη σε μια κοινωνικη και οικονομική Ενωση, είναι φανερο ότι θα χρειαστουμε και μια μορφη ευρωπα’ι’κης αυθεντικοτητας» (1, 8).
7. «Η Συμβαση του Μααστριχτ ισχυει εσαει» (4).
8. «Ο δρομος προς την Ε.Ε. είναι μονοδρομος. Τα μέλη της Ε.Ε ειναι τωρα και θα είναι και στο μελλον τόσο πολύ συνδεδεμενα, που μια επιστροφη στον τρόπο σκεψης ενός εθνικου κρατους θα γίνει αδυνατος» (9)
9. «…ο Χριστιανισμός, η θρησκεία της αγαπης, υπηρξε υπευθυνη για τις ανθρωπινες εκατακομβες της ιερας εξετασης. Η πνευματικη ελευθερια των ευαγγελικων μετατραπηκε σε δεσποτεισμο του Calvin αντί του θεου. Το ονειρο της ισοτητας της γαλλικης επαναστασης ακολουθηθηκε με μαζικες δολοφονιες, το γαλλικο δογμα της εθνικης ανεξαρτησιας δεν εμποδισεν τον Ναπολεοντα να εξουσιαση πανω από πολλούς λαους, ο εξτρεμικα ουμανισμος της κομμουνιστικης φιλοσοφιας μετατραπηκε σε χειριστην μορφής δικτατορια. Βεβαίως θα αποτελλουσε στενοκεφαλια, εάν παρ’όλες τις αρνητικες παραμέτρους δεν αναγνωριζονταν, ότι όλες οι ως άνω κινησεις οδηγησαν την ανθρωποτητα προς τα εμπρος» (9).
10. «Με το μονοπωλιο του τυπου στα χερια μας μπορουμε να φερουμε σε κάθε κρατος τα πανω κάτω και αντιστροφα» (10).
11. «Τα δωδεκα αστρα στην σημαια της Ε.Ε δεν συμβολιζουν τον αριθμο των μελλών της, διότι ο αριθμος των άστρων καθωριστηκε από την αρχή ως αμεταβλητος και…εξηγηθηκε σαν αναλογια των 12 ζωϊκων κυκλων, ενώ στην πραγματικοτητα συμβολιζει τις 12 φυλες των Ιουδαίων» (1).
Η σημερινή Ε.Ε. που συνεχως αυξανεται, αφησε πισω της την εξής διαδρομη :
1922 Δημοσιευση βιβλιου από τον Richard Coudenhoven-Kalergie με τιτλο «Πανευρωπη» και ίδρυση της Πανευρωπαϊκης Ενώσης
1929 Προσπαθειες προσαρμογης του Πανευρωπαϊκου-Σχεδιου σε συγκεκριμενη πολιτικη.
1930 Δευτερο Πανευρωπαϊκο Συνεδριο στο Βερολινο
1942 Σεμιναριο στο Πανεπιστημιο της Νεας Υορκης για την μεταπολεμικη ευρωπα’ι’κη ομοσπονδια.
1943 Πανευρωπαϊκο-Συνεδριο στην ΝεαΥορκη σχετικα με το Συνταγμα της μεταπολεμικης Ευρωπαϊκηςομοσπονδιας.
1943 Δημοσιευση ενός Βιβλιου από 10 Συγγραφεις με τιτλο «Περιφερειοποιηση και μεταπολεμικες απόψεις των παγκοσμιων σχεσεων της Ευρωπης. Ένα Συμποσιο της σχολης για παγκοσμια οργάνωση».
1944 Ιδρυση οργανωσεων για την οικονομική, νομισματικη και πολιτιστικη συνεργασια των ευρωπα’ι’κων κρατων.
1946 Ομιλια του κ. Churchills στην Ζυριχη σχετικα με την Πανευρωπη.
1947 Πρωτο Συνεδριο της ενωσης ευρωπα’ι’κων βουλευτων (ΕPU) στο Gstaad.
1948 Συνεδριο των ευρωπαϊκων –Σωματειων στο Den Haag
1950 Συνεδριο της ενωσης ευρωπαιων βουλευτων στο Konstanz σχετικα, για μια μεγαλη ‘η μικρή Ευρωπη.
1952 Ιδρυση της ευρωπα’ι’κης κολληγιας για ανθρακα και χαλυβα (EGKS) με αποφασηπαραχωρισης «κρατικων επικυριαρχικων δικαιωματων» στην διοικηση της Montanunion. Το σπουδαιοτερο στην αποφαση αυτή δεν υπηρξε η αποσυρσης από την δικαιοδοσια ενός κρατους μερικων χιλιαδων τόννων άνθρακος και χαλυβος, αλλά η διασπαση της τυφλης αλληλεσυνδεσης δυο ιδεων, δηλαδή η αλληλεσυνδεση της ιδεας του εθνους με την ιδέα της ισχύος.
1954 Συνεδριο της Πανευρωπαϊκης-Ένωσης στο Baden Baden
1958 Ιδρυση της Ευρωπαϊκης οικονομικης Ένωσης (EWG) και της Euratom από τα πρωτα 6 μέλη.
1973 Επέκταση της EWG με την εισοδο σε αυτήν της Μεγάλης Βρετανιας, Δανιας και Ιρλανδιας.
1978 Επέκταση της EWG με την εισοδο της Ελλαδος
1989 Επέκταση της EWG με την εισοδο της Ισπανιας και Πορτογαλλιας.
1992 Ιδρυση της Ε.Ε. στην ολλανδικη πολη Μααστριχτ.
1995 Επέκταση της Ε.Ε. με την εισοδο της Αυστριας, Φιλανδιας και Σουηδιας.
2004 Επέκταση της Ε.Ε. με την εισοδο των κρατων της Βαλτικης, της Κυπρου, Μαλτας, Πολωνιας, Ουγκαριας,Τσεχιας και Σλοβακιας
2007 Επέκταση της Ε.Ε. με την εισοδο της Βουλγαριας και Ρουμανιας.
Το εμβρυολογικο σχημα της Ε.Ε. που σχεδιαστηκε με τις συμβασεις της Ρωμης, βασιζονταν κυρίως στις οικονομικες οργανωσεις Montanunion (Ευρωπα’ι’κη Κοινοπραξια για Ανθρακα και Χαλυβα), Euratom και Ευρωπα’ι’κη Οικονομική Κοινοπραξια (ΕΟΚ). Αυτοι που ελαβαν την πρωτοβουλια στοχευαν σε μια πολιτικη Κοινοπραξια που θα αναπηδουσε από μια οικονομική ολοκληρωση. Η διαδικασία αυτή επιβρανδυνθηκε τόσο από ενδοκρατικες διαφορές όσο και από την «σχολη σκεψης» για προσανατολισμο προς τον ατλαντικο αξονα. Την σχολη αυτή αντί- προσωπευε κυρίως η Μεγαλη Βρετανια. Η ιστορια της Ε.Ε. είναι σχετικα νεα. Από την τελωνειακη ενωση του παρελθοντος και την φαση της κοινης αγροτικης πολιτικης, περασε στις αρχες της δεκαετιας του 1990 στην Ευρωπη του Μααστριχτ, αφου προηγουμενως σταθεροποιησε τις οικονομιες της και αντιμετωπισε εν μερει τις ανεργιες της για να καταληξη στην συνθηκη του Μααστριχτ (1,2 4).
Η σταδιακη διευρυνση της από αρχικα 6 σε 27 χώρες, σε μια πολύ περιορισμενη χρονικη περιοδο έχουν επιτεινει σοβαρά τα προβλήματα τροπου λειτουργιας της.
Παρ’όλα αυτά με τα 27 μέλη της δεν αλλαξε μονο την γεωγραφια της, αλλαξε και την πολιτικης και την διαχειρηση της.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕ είναι τα θεμελια της, δηλαδή οι συμβασεις της Ρωμης που υπεγραφησαν το 1957. Αυτές προσαρμοσθηκαν κάθε φορα στις απαιτησεις των νεων δεδομενων.
• η ενιαια ευρωπα’ι’κη πραξη 1987
• η συμβαση του Μααστριχτ για την Ε.Ε. του 1992
• η συνθηκη του Αμστερνταμ 1997 και
• η συμβαση της Νικαιας του 2001
Η συνθηκη του Μααστριχτ έχει τρια βασικα θεμελειωδη στηριγματα τοσο κατ’ουσια όσο και νομοτυπικα, τα οποία στηριγματα είναι οι τρις υπαρχουσες ευρωπα’ικες συμβασεις.
Οι κατωθι αποπροσανατολιστικες διακηρυξεις βρισκονται πολύ μακρυα από την αλληθεια, όπως δειχνει η σημερινη οικονομικη κριση της Ελλαδος και γι’αυτό πρέπει να ξεγυμνωθουν :
1. Ενισχυση της αλληλεγγυης των λαων της Ε.Ε. λαμβανοντας υπ’οψη τον πολιτισμο τους, την ιστορια τους και των παραδοσεων τους.
2. Ενισχυση της εθνικης τους ταυτοτητας, της ανεξαρτησιας τους και τις τάσεις για ειρηνη, ασφαλεια και προοδο στην Ε.Ε. και στον κόσμο.
3. Ενισχυση της οικονομικης και κοινωνικης προοδου των λαων της Ευρωπης και συνοδεία από πολιτικους της προοδου κατά την διάρκεια της οικονομικης τους ολοκληρωσης κ.α.
Η ενιαια ευρωπαϊκή πραξη του 1986 οριοθετει την αλλαγη προς φιλελευθεροποιηση των ρευματων κεφαλαίων και προϊόντων στην ενδοευρωπαϊκή αγορα. Από τοτε αρχισε και η παρακμη της.
Η μετά την πτωση του τειχους του Βερολινου διαπραγματευθεισα συμφωνια του Μααστριχτ σχετικα με την καθιερωση κοινου νομισματος, εθεσεν πολύ στενα κριτηρια και αυστηρα νομισματικα και οικονομοπολιτικα κριτηρια. Με την υπογραφεισα συμβαση του Μααστριχτ το 1992, που αρχισε να ισχυη από το 1993, μεταμορφωθηκε η εως τότε ΕΟΚ σε Ε.Ε. με κοινα θεσμικα οργανα, όπως το Υπουργικο συμβουλιο, η Ευρωπα’ι’κη Επιτροπη και το Ευρωπα’ι’κο Δικαστηριο.
Η τεχνοκρατικη μηχανη των αποφασεων της Ε.Ε. ακολουθει την εξής μακραν διαδρομη :
Α. Πρωτο ψηφισμα.
Επιτροπη της Ε.Ε., προτασεις, Κοινοβουλιο της Ε.Ε., Γνωμες, Συμβουλιο της Ε.Ε.
α). Καμμια μετατροπη εκ μέρους του Κοινοβουλιου της Ε.Ε. ‘η εγκριση των μετατροπων από το Συμβουλιο της Ε.Ε., ψηφισμα και κλεισιμο του αντικειμενου.
β). Κοινη τοποθετηση του Συμβουλιου της Ε.Ε. και παραπομπη στο δευτερο ψηφισμα.
Β. Δευτερο ψηφισμα
Κοινοβουλιο της Ε.Ε.
α). Παραδοχη ‘η καμμια μετατροπη¸ Συμβουλιο της Ε.Ε., παραδοχη της κοινής αποφασης.
β). Μετατροπη με απολυτη πλειοψηφια και παραπομπη στο τριτο ψηφισμα.
Γ. Τριτο ψηφισμα Επιτροπη της Ε.Ε.,
Αναγνωριση ‘η Απορριψη των μετατροπων, Συμβουλιο της Ε.Ε.
α). Απορριψη των μετατροπων, Επιτροπη Συμβιβασμων, καμμια συνενοηση, το αντικείμενο δεν γίνεται αποδεκτο και απορριπτεται ‘η γίνεται αποδεκτο και καταχυρωνεται από την Επιτροπη και το Κοινοβουλιο της Ε.Ε.
β). Το αντικείμενο γίνεται αποδεκτο με ποιοτικη πλειοψηφια κατά την παραδοση των μετατροπων από το Κοινιβουλιο της Ε.Ε.
γ). Το αντικείμενο γίνεται αποδεκτο μονό με απολυτη συμφωνια, στην περιπτωση που οι μετατροπες δεν γινονται αποδεκτες από το Κοινοβουλιο της Ε.Ε.
Από την εποχή της υπογραφησης συμβασης του Μααστριχτ τα οικονομικα των μελων κρατων και οι κοινωνικες δαπάνες ελεγχονται βασει των τεσσαρων αυστηρων κριτηριων σταθεροτητας. Ουδεις μεχρι σημερα ερευνησε εάν τα κριτηρια αυτά είναι μακρυα από την πραγματικοτητα!
Τα έσοδα της Ε.Ε. προερχονται από τα μέλη κρατη. Κάθε ένα από αυτά συνεισφερει με 1,24 % του ακαθαριστου εθνικου εισοδηματος του.
Οι ετησιες δαπάνες της Ε.Ε. ανηλθαν από 58,6 δισεκατομμυρια Ευρω το 1960 σε 89,4 δισεκατομμυρια Ευρω το 2000. Οι δαπάνες διαχειριζονται από τα έτσι ονομασθεντα 6 Οργανα που κεθιερωθηκαν στις συμβασεις της Ε.Ε. Για παραδειγμα διενεται εδώ ο προ’υ’πολογισμος του 2000.
Προϋπολογισμος 2000
Ευρω %
* Βουλη 964.924.397 1,08
* Υπουργικο Συμβουλιο 347.821.000 0,39
* Επιτροπη 87.752.580.933 98,17
* Δικαστηριο 131.256.645 0,15
* Ελεγκτικο Συνεδριο 70.312.467 0,08
* Οικονομική-και Κοινωνικη Επιτροπη 5.807.063 0,06
* Επιτροπη Περιφεριων 5.807.063 0,07
* Εντολοδοχος των Πολιτών 3.914.584 0,00
Σύνολο 89.386.951.295 100.00
Τα ως άνω Οργανα διαμορφωνουν και διαχειριζονται την Ε.Ε. και το καθενα έχει τον δικο του οικονομικο προϋπολογισμο.
Το ως άνω παράδειγμα του προ’υ’πολογισμου της Ε.Ε. για το 2000 (για το οικονομικο ετος 2005 οι συνολικες δαπάνες ήταν 104,8 δισεκατομμυρια Ευρω) κατανεμεται ως εξής:
Ευρω %
Α. Δαπάνες διαχειρησης 3.069.303.410 3,50
Β1 Ευθυγραμμιστικα-και εγγυητικα Χρεωγραφα (Fonds) για την Γεωργια 41.469.000.000 47,26
Β2 Μετρα Υποδομων 31.803.547.244 36,24
Β3 Γενική και Επαγγελματικη Εκπαιδευση, Νεολαια, Πολιτισμος, Κοινωνια… 708.045.000 0,81
Β4 Ενεργεία και Περιβάλλον 188.900.000 0,22
Β5 Προστασια Καταναλωτου, Εσωτερικη Αγορα, Βιομηχανία και Δίκτυο Μεταφορων 997.062.000 1,14
Β6 Ερευνα και Τεχνολογικη Εξελιξη 3.600.000.000 4,10
Β7 Μετρα Εξωτερικης Πολιτικης 5.206.463.539 5,93
Β8 Κοινη Εξωτερικη Πολιτικη και Ασφαλεια 30.000.000 0,03
Β0 Εγγυηση, Αποθεματα 680.259.740 0,78
Συνολο 87.752.580.933 100,00
Η ενιαια ευρωπαϊκη πραξη του 1987 εδωσε στο ευρωπα’ι’κο Κοινοβουλιο, που από το 1979 εκλεγεται άμεσα από τους λαους της Ευρωπης, μεγαλύτερο ρολο στην διαδικασία διαμορφωσης της «Κοινοτικης Νομοθεσιας» και ληψης των αντιστοιχων αποφασεων.
Είναι προφανες ότι το συστημα θεσμων της Ε.Ε.
• Συμβουλιο Υπουργων
• Ευρωπαϊκη Επιτροπη και
• Ευρωπαϊκο Κοινοβουλιοπου προωθησε την ενοποιητικη διαδικασία, στην αρχή με τις πρωτες 6 χώρες και στην συνεχεια με τις 10, 12, 15, 25 και 27, δεν θα μπορεσει ευκολα να ανταποκριθη στις ανάγκες όλων των χωρων
Τα αποτελεσματα είναι, απογοητευσεις επειδή δεν αποφασιζονται ποιο γρηγορα ενοποιητικα βηματα, επιφυλαξεις επειδή ο ΟΝΕ δεν συνοδευεται από την πολιτικη ενωση, απογνωση επειδή η εξελιξη της ευρωπα’ι’κης κοινωνιας, του ευρωπα’ι’κου πολιτισμού και του ευρωπα’ι’κου συνταγματικου πολιτισμού αργοπορουν. Περαν αυτών υπαρχουν αντιθεσεις στην μεταθεση κρατικης κυριαρχιας στους υπερεθνικους θεσμους, απογοητευσεις για την πρωτοκαθεδρια του ΝΑΤΟ στα αμυντικα-διπλωματικα ζητηματα, φοβοι για τις επιπτωσεις των στρατηγικων ανταγωνισμων μεταξύ των μεγαλων ευρωπα’ι’κων δυνάμεων, ανησυχιες για το διογκουμενο δημοκρατικο ελλειμα, επιφυλαξεις για το ποσο η οικονομικη αλληλεξαρτιση επιλυει τελεσιδικα το προβλημα πολεμου, αντιρησεις για τις πολλές ταχυτητες και τα ηγεμονικα διευθυντηρια και σκεπτικισμοι για τον φιλοδοξο χαρακτηρα πολλων θεσεων, που υποτιμουν τις δυσκολιες της πληρους κανονιστικης, κοινωνικης και πολιτικης ενωσης.
Το ευρωπαϊκο Κοινοβουλιο λειτουργει μέσα στο αναθεωρημενο θεσμικο πλαισιο των ευρωπα’ι’κων Κοινοτήτων με διαδικασιες συνεργασιας και συνεννοησης μεταξύ του «Συμβουλιου Υπουργων» που παλια αποφασιζε μονο του, και του «Ευρωπα’ι’κου Κοινοβουλιου», που παλια απλώς εδινε μια γνώμη και με την δυναμικη των σοβαρων θεματων που συζητουνται κατά περιοδους ως π.χ. θεματα της ενιαιας εσωτερικης αγορας (1992), θεματα νομισματικα, θεματα διεθνους οικονομικης πολιδικής, θεματα περιβαλλοντος κ.α.
Εάν όμως εξετασθει η σκανδαλωδης υποθεση της παραιτησης της ευρωπαϊκης Επιτροπης τον Μαρτιο του 1999, που υπηρξε η τελευταια πραξη μιας απειρης ιστορίας κακης και δυσαρεστης διαχειρησης και συγκριθει αυτή με το προοιμιο των συμβασεων της Ρωμης, προκυπτει γρηγορα, ότι μεταξύ Ρωμης και Αμστερνταμ, δηλαδή μεταξύ της «Ευρωπης των Πατριδων» και της «πραγματικοτητας του Αμστερνταμ» και κατ’επέκταση της Ε.Ε. του Μααστριχτ, υφίσταται ένα τεραστιο χασμα.
Ποιος όμως δημιούργησε το χασμα αυτό στην Ε.Ε. για να εξουσιαζη;
Η πραγματικη εξουσια της Ε.Ε. βρίσκεται στα χερια της «Κεντρικης Ευρωπα’ι’κης Τραπεζας» η οποία με την σειρά της ελεγχεται από τον τραπεζικο Οικο των Rothschilds, δηλαδή από τους «εκλεκτους του Γιαχβε». Γι’αυτό αλλωστε η σημαια της Ε.Ε. και παρ’όλα τα 27 μέλη της φερει μονο 12 αστρα……Το αρθρο 107 της συμφωνιας του Μααστριχτ, που καταχυρωνει δηθεν την ανεξαρτησια της Κεντρικης Ευρωπα’ι’κης Τραπεζας, σηματοδοτει ταυτόχρονα και την απολυτη εξάρτηση της Ε.Ε. του Μααστριχτ από τον τραπεζικο Οικο των Rothschilds.
Η εξάρτηση αυτή δρομολογηθηκε, όταν οι Πρωθυπουργοι των κυβερνησεων των χωρων της Ευρωπα’ι’κης Κοινοπραξιας την 13η Μαρτιου 1979 και με το προσχημα αναταραχων κρισεως στις νομισματικες αγορες εθεμελιωσαν το ECU (European Currency Unit). Την 15η Δεκεμβριου 1990 οι Προεδροι και οι Πρωθυπουργοι των χωρων της Ευρωπα’ι’κης Κοινοπραξιας συνηλθαν για την προετοιμασια της οικονομικης και νομισματικης ενωσης (WWU=Wirtschafts-und Währungsunion) και της ιδρυσεως της Ευρωπα’ι’κης Κεντρικης Τραπεζας. Το τελικο αποτέλεσμα διατυπωθηκε στο αρθρο 4 της συνθηκης του Μααστριχτ. Η Ευρωπα’ι’κη Κεντρικη Τραπεζα σε αντιστοιχεια με την FRB των ΗΠΑ, που βρίσκεται στα χερια των εκλεκτων του Γιαχβε, αποτελεί συμπραξη 12 κεντρικων τραπεζων που διατηρουν για αποπροσανατολισμο νομισματικες δικαιοδοσιες.
Το ευρω δεν γεννηθηκε από οικονομικη αναγκη αλλα αποκλειστικα από την πολιτικη συμφωνια της Γερμανιας και Γαλλιας. Η Γερμανια με το ευρω εξαγορασε την συμφωνια της Γαλλιας και του τραπεζικου οικου Rothschilds για την επανενωση της θυσιαζοντας την οικονομια της ανατολικης Γερμανιας (DDR), η οποια λεηλατηθηκε όπως σημερα η ελληνικη οικονομια από τους εκλεκτους του Γιαχβε !
Με εξαιρεση του τραπεζικου Οικου Rothschilds, που πουθενα δεν εμφανιζεται, η Ευρωπα’ι’κη Κεντρικη Τραπεζα ελεγχεται δηθεν από το Ευρωπα’ι’κο Δικαστηριο. Βασει του αρθρου 28 της Ευρωπα’ι’κης Κεντρικης Τραπεζας μονο 5 δισεκατομμυρια ECU υπηρξε το αρχικο Κεφαλαιο της που προηλθεν από την συμπραξη των 12 κεντρικων τραπε- πεζων, ότι άλλο όμως χρειαζονταν μπορούσε να τυπωση η ιδία. Βασει το απλα εμφανιζομενο αρθρο 24 της Ευρωπα’ι’κης Κεντρικης Τραπεζας με τον παραπλανητικο και απλοποιημενο τιτλο «εν γενει συναλλαγες» στο καταστατικο της, ελεγχεται αυτή από τον τραπεζικο Οικο Rothschilds, που στην ουσια αποτελειται από Ν.Μ. Rothscilds & Sohns Limited του Λονδινου, Rothschilds & Cie Banque του Παρισιου και Rothschilds Bank AG της Ζυριχης. Η Ε.Ε. με την Κεντρικην Τραπεζα της ελεγχεται πληρως από τους «εκλεκτους» του Γιαχβε.
- Αυτός είναι ο λόγος που οι «εκλεκτοι» δεν θελουν δημοψηφισματα….
- Αυτός είναι ο λόγος που επιδιωκουν την επικρατηση της «νεας λογικης» του Morgenstern (Τιποτε δεν μπορεί να είναι που δεν επιτρέπεται να είναι !!!). Τα δημοψηφισματα συνεπώς δεν επιτρέπεται να γινονται….
Αυτός είναι ο λόγος που με τα ΜΜΕ που ελεγχουν (Ο τραπεζικος Οικος Rothschilds χρηματοδοτει τον Μεγιστανο Μαζικης Παραπλανησης κ. Rupert Murdoch) αποπροσανατολιζουν τους λαους της Ε.Ε. Οι αναγνωστες του παροντος πονηματος ας βρουν την απαντιση μονοι τους γιατι η Ε.Ε. παρ’όλα τα 27 μέλη της μέχρι σημερα, επιμενει να εχη στο σύμβολο της μονο 12 κιτρινα αστρα….
Το σχεδιο του Ευρωπα’ι’κου Συνταγματος που δεν έγινε αποδεκτο με τα δημοψηφισματα της Γαλλιας και Ολλανδιας προεβλεπε μεταξύ άλλων να νομιμοποιηση ορισμενες πολιτικα απαραδεκτες κατευθυνσεις. Την ιδία τύχη ειχε και η «Συνθηκη της Λισαβονας» που θα αντικαταστουσε το απορριφθεν σχεδιο του Ευρωπαϊκου Συνταγματος.
Στις 12.06.2008 οι Ιρλανδοι πολιτες, στο δημοψηφισμα τους, ψηφισαν «Όχι» για την συνθηκη της Λισαβονας.
Η Μεταρρυθμιστικη Συνθηκη της Λισαβονας, που πηγασε από την Συνταγματικη Συνθηκη, που με την σειρά της συνταχθηκε από μια ανοιχτη συνελευση μελων των εθνικων κοινοβουλιων και του Ευρωπα’ι’κου Κοινοβουλιου, φαινομενικα προσφερε δηθεν περισσοτερη δημοκρατια, αυξημενη δυνατότητα δρασης και μεγαλύτερη διαφανεια. Η Συνθηκη της Λισαβονας, όσο η πραγματικη Εξουσια της Ε.Ε. βρίσκεται στα χερια του Τραπεζικου Οικου Rothschilds, κάθε άλλο παρά φερνει την Ε.Ε. πιο κοντά στους πολιτες της.
Ευτυχως οι πολιτες της Γαλλιας, Ολλανδιας και Ιρλανδιας δεν επεσαν στην παγιδα των «εκλεκτων του Γιαχβε»… Η Ε.Ε. δεν μπαινει σε κανένα σωστο δρομο, οποια τάση και εάν ακολουθησει, εάν προηγουμενως δεν απεγκλωβισθει από τον Τραπεζικο Οικο Rothschilds και από το ιουδα’ι’κο πνεύμα. Άλλως θα παραμενει εκ των πραγμάτων εσαει κάτω από την ηγεμονια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Η εξωτερικη όμως πολιτικη των ΗΠΑ χαρασεται, με καθοδηγηση του μωσα’ι’κου ιερατείου, από την Σιωνιστικη Επιτροπη Ισραηλινων Δημοσιων Υποθεσεων AIRAC.
Ο κόσμος των κρατων του πλανητη Γη μεταβαλλεται συνεχεια και βαθεια. Ολο και περισσοτερα εθνικα κρατη δημιουργούνται και απαιτουν το δικαιωμα εστω και της φαινομικης ανεξαρτησιας τους. Από την άλλη πλευρα τα πολυεθνικα κρατη διασπουνται. Η διασπαση αυτή, που υποδαυλιζεται από την Νεα Ταξη Πραγμάτων ευνοει την δημιουργία μεγα- λων οικονομικων επαρχιων, διότι αυτές μονες τους δεν θα ήταν σε θεση να επιζησουν οικονομικα. Στην εποχή της παγκοσμιοποιησης ο «μεμονομενος καβαλαρης» χωρις έναν ισχυρο πολο στηριξης δεν μπορεί πλέον να αντιμετωπιση τις αδυναμιες του. Αυτός είναι ο λόγος που ξεγυμνωνεται εντελως ολοκληρο το ανθρωπινο κατασκευασμα του κρατους, τουπολιτευματος, της διακυβερνησης και της νομοθεσιας. Αυτός είναι ο λόγος που θανατωθηκε και κηδευθηκε η «Ευρωπη των Πατριδων».
Σημερα δεν υπαρχει κανενας χώρος δρασης και σκεψης εντός της Ε.Ε., από την επιστημη μέχρι την πολιτικη, από την οικονομια μέχρι την τεχνη, από την παιδεια μέχρι την τεχνολογια, που να συναρταται άμεσα προς την ελευθερια και την αληθεια χωρίς την μεσολαβηση καποιου συμβατι- κου, τεχνητου και φυσικα ψευτικου «κανονα» που υπαγορευει η παντοτε εξουσιαστικη σκοπιμοτητα των «πραγματικων εξουσιαστων» της Ε.Ε.
Οι ιδιοι δημιουργησαν παλαιοτερα και ολους τους « -ισμους» που κυριαρχησαν και συνεχίζουν ακόμη εν μερει να κυριαρχουν στον πλανητη μας. Σημερα τιποτε δεν μπορεί να υπαρχη που δεν επιτρέπεται να υπαρχη. Μονο οι πνευματικως αναπηροι, που έχουν την αναγκη της επιτηδειοτητας και της απατης, προοωθουνται για να επικρατησουν. Το ψεμα, από την οικογενεια μέχρι την επιστημη, γίνεται… κομματι της ζωης των πολιτών ενώ «διαφθορα» κυριαρχει παντου.
Ο ενας από τους «-ισμους», ο «Καπιταλισμος» αναπτυσει στις ημέρες μας αποκλειστικα το είδος εκεινο της τεχνολογιας, που έχει βραχυπροθε- σμα χαμηλο κοστος, αναπαραγει την εξαρτημενη εργασιακη και κοινωνικη σχέση στον τοπο παραγωγής και στην κοινωνια και διαιωνιζει την ενεργειακη και κοινωνικη εξουσια του. Οι νεοι μισθωτοι σκλαβοι προετοιμαζονται μέσω της Εκπαιδευσης. Οι προδιαγραφές της Ε.Ε. προβλεπουν, η πλειοψηφια των μαθητων (50-70%) να επιλεγη την τεχνικη επαγγελματικη εκπαιδευση, σαν αναποφευκτη εξελιξη, που προκυπτει νομοτελειακα από τις ανάγκες της διαρκως μεταβαλλομενης παραγωγής προ’ι’οντων της καπιταλιστικης οικονομιας. Τα περι της αναγκαιας προσαρμογης της Εκπαιδευσης στις ατομικες ανάγκες των μαθητων αποτελουν καθαρη υποκρισια του ΟΟΣΑ και της Ε.Ε. Ταλεντα υπάρχουν παντότε σε όλες τις χώρες και σε όλες τις εποχες. Όμως η πνευματικη ανάπτυξη σε μια δεδομενη χωρα και εποχή εξαρτάται από το αν οι γενικες κοινωνικες συνθήκες επιτρεπουν την ενθαρρυνση και αναδειξη τους. Εφ’ οσον υπάρχουν οι συνθήκες τα «ταλεντα», που υπάρχουν «δυναμει», αναπτυσσονται και «ενεργεία», αλλά κατά μεγαλύτερο ποσοστό μονο προς αυτήν την κατευθυνση, που επιβαλλουν οι κοινωνικες συνθήκες και ο «καιρος».
Κατά τον Καρλ Μαρχ ή Μαρδοχαϊ Κισσελι ο χωρις φραγμους καπιταλισμος μπορει να οδηγηση σε τακτικες εξαρσεις υπερπαραγωγης και υποκαταναλωσης και στην εμφανιση καταστροφικων χρηματοπιστωτικων κρισεων, που τροφοδοτουνται από πιστωτικες φουσκες και χρηματιστηριακες διακυμανσεις. Οι οικονομικες κρισεις στον Καπιταλισμο είναι συνεπως κρισεις μη απορροφησιμης υπερπαραγωγης, οι οποιες οφειλονται στην υστερια της «παραγωγικοτητας», που σε τελικη αναλυση δυσκολευεται τη ζητηση και να κατανοηση τις ανθρωπινες ανάγκες.
Στην ουσια μια καπιταλιστικη επιχειρηση είναι ένα κατασκευασμα με ημερομηνια ληξης, που ο προορισμος του είναι ειτε να συγχωνευθη ειτε να χρεωκοπηση.
Η δημιουργια όμως ολιγοπωλιων και μονοπωλιων οδηγει σε ολοενα μεγαλύτερο περιορισμο του ανταγωνισμου και του δικαιωματος επιλογης του καταναλωτη.
Η σημερινή ληστρικη εκμεταλλευση των λαων χαρακτηριζεται, από το οτι οι παραγωγικως ενεργοι πληθυσμοι μοιωνονται συνεχως, προς οφελος αυτών που ζουν στην χλιδη από τα έσοδα εκ φορων και υπερτιμησεων και εκπληρωνουν όλα τα σχεδια των «εκλεκτων του Γιαχβε», υποδαυλιζοντας εμφυλιους πολεμους, πολεμους μεταξύ γειτονικων κρατων, πολεμους εναντίον κρατων που δεν υποκυπτουν στους εκβιασμους, με χτυπηματα τρομοκρατικων οργανωσεων που οι ιδιοι δημιουργησαν, με τεχνικη ακριβεια κλπ.
Κάθε οικονομικο μοντελο που δεν αντιμετωπιζει καταλληλα την «ανισοτητα» θα καταληξει με σιγουρια πολύ γρηγορα σε μια κριση νομιμοτητας. Εάν δεν δημιουργηθει μια νεα ισορροπια αναμεσα στους οικονομικους ρολους της αγορας και του κρατους η κοινωνικη και πολιτικη ασταθεια εκ των πραγματων πλεον θα πληττει την μακροπροθεσμη οικονομικη αναπτυξη και ευημερια.
Η Ευρωπη των πατριδων του στρατηγου Ντε Γκολ, με την παροδο των χρονων παραμορφοθηκε και σχεδον ξεχασθηκε. Τα ελεγχομενα ΜΜΕ από τους «εκλεκτους του θεου Γιαχβε» συνεβαλαν αποφασιστικα για να ξεχασθη η ωραια αυτή ιδέα του στρατηγου Ντε Γκολ. Συνεβαλαν όμως, χωρίς να το θελουν, επίσης αποφασιστικα, στο να καταλαβουν οι πολιτες, ότι για πολλά χρονια οι ευρωπα’ι’κοι θεσμοι αγνοουν την υπαρξη τους και αδυνατουν να δωσουν απαντησεις σε βασικα ερωτηματα τους όπως π.χ. πως θα δημιουργηθει η αναπτυξη, με ποιο τρόπο θα αυξηθουν οι θεσεις εργασιας, πως θα μπορούσε να ξαναγεννηθη η ελπιδα και πως θα μπορούσε να αντιμετωπισθη το μεγαλο προβλημα της παγκοσμιοποιησης. Δικαιως κυριαρχει εδώ και πολλά χρονια στους ευρωπαιους πολιτες η εντύπωση, ότι η Ε.Ε. λειτουργει σαν μια απλη τεχνοκρατικη μηχανη, η οποία διευθυνεται από αφανεις μηχανισμους και από απροσιτους κυριους υπευθυνους, οι οποίοι συστηματικα εμποδιζουν την υλοποιηση του ονειρου της Ευρωπης των Πατριδων. Το οραμα αυτό των ευρωπαιων πολιτών δεν έχει καμμια σχέση με τα σημερινα επικοινωνιακα τρικ και με τις δημοσιες σχεσεις των αφανων μηχανισμων, που λαμβανουν πισω από τις πορτες και με κλειστα τα παντσουρια των παραθυρων, τις σοβαροτερες αποφασεις. Οι μηχανισμοι αυτοι φοβουνται τα δημοψηφισματα των λαων, όπως ο διαβολος το λιβανι και γι’αυτό τα απεχθανονται.
Εάν η τραγικη αυτή κατάσταση συνεχισθει, η Ε.Ε. κινδυνευει να παραμεινει μια μακρινη πραγματικοτητα και να γινη ενας εφιαλτης. Οποιος έχει οραματα και νου, βλεπει και καταλαβαινει, ότι η διευρυνση των θεσμικων δομων της Ε.Ε. δεν είναι τιποτε άλλο από την διευρυνση της κεντρικης εξουσιας. Οι καινουργιοι θεσμοι συνεπώς δεν κάνουν τιποτε άλλο από το να προσθετουν άλλο ένα επιπεδο στα εθνικα οικοδομηματα ληψης αποφασεων, που θα απομακρύνεται από τις ανάγκες, όσο η δραστηριοτητα του θα έχει ως πλαισιο την τεχνοκρατικη διαχειρηση μιας Ευρωπης απελευθερωμενης από τις τοπικες ανθρωπινες συγκυριες με ταυτοχρονη αύξηση της εξουσιας των εκλεκτων του Γιαχβε.
Ορισμενες προτασεις, για μια νεα αρχιτεκτονικη της Ευρωπης του αυριο, Ευρωπη με ένα σκληρο πυρηνα, Ευρωπη χαλαρη και περισσότερο διακυβερνητικη και Ευρωπη της μορφής ενός ομοσπονδου κρατους που ακολοθουν διαφορετικές φιλοσοφιες, θα μπορούσαν να επιρεασουν σε μεγάλο βαθμό και σε βαθος χρόνου την κατευθυνση μιας μεγαλύτερης αυτονομιας. Αυτές όμως βρισκονται ακόμη στο σταυροδρομι μεγαλων διλημματων και προβληματων διότι οδηγουν, είτε στο τελμα ενδιαμεσων, ημιτελων και αναποτελεσματικων κανονιστικων ρυθμισεων, που αυξανουν ολοενα και περισσότερο το δημοκρατικο ελλειμα και συρρικνωνουν την κυριαρχια των λαων-μελων, είτε σε γκρεμους και βραχια ενός αποτελεσματικου, αλλά ασυμβιβαστου με τις πολιτισμικες και πολιτικες κατακτησεις των ευρωπα’ι’κων κοινωνιων και της προδομενης Ε.Ε. των πατριδων του στρατηγου Ντε Γκολ, υπο μορφην διακραδικής συσπειρωσης στους τομεις της οικονομιας, της αμυνας και του πολιτισμού.
Ο ιστορικα και πολιτικα ενημερωμενος ακόμη ευρωπαιος πολιτης, που σκεφθεται με βάση την Λογικη του Αριστοτελη και όχι του Morgenstern, γνωριζει, ότι η Ευρωπη δεν έχει κανεναν λόγω να κατευθυνεται από το ιουδα’ι’κο πνεύμα, διότι οι ριζες του είναι καθαρα ελληνικές. Θα ερθει η ωρα που οι Ευρωπαιοι εκ των πραγμάτων πλέον θα ακολουθησουν τον κοσμο’ι’στορικο τους δρομο… Μιε ελλογη, συγχρονη Ε.Ε. είναι αδυνατο να στηριχθη στην τυφλωση και στα φαντασματα του μεσαιωνα, αλλά αποκλειστικα και μονο στον «Ανθρωπινο Λόγο», που εκδηλωνετα με τα δημοψηφισματα.
Γ.Θ. Χατζηθεοδωρου
Dimitris N. Adamopoulos
makrinitsa@hotmail.com
Βιβλιογραφια
1. Rothkranz J., «Der Vertrag von Maastricht. Endlösung für Europa». Teil I. Anton Schmid Verlag, Durach 1997
2. Rothkranz J., «Der Vertrag von Maastricht. Endlösung für Europa» Teil II. Anton Schid Verlag, Durach 1997
3. Sprengel-Menzel Th., «Die europaische Vereinigung und der Vertragvon Maastricht»
Anton Schmid Verlad, Durach 1993
4. Rothkranz J., «JA zu EWuropa NEIN für Maastricht» Anto Schmid Verlag, Durach
5. Adler M., «Die Freimauer und der Vatikan» Anton Schmid Verlag, Durach 1997
6. Adler M., «Die Söhne der Finsternis (I) Anton Schmid Verlag, Durach
7. Adler M., «Die Söhne der Finsternis (II) Anton Schmid Verlaf, Durach
8. Rothkranz J., «Der jüdische Messianismus» Anton Scmid Verlag, Durach
9. Rothkranz J., «Die kommende Diktatur der Humanität» Anton Schmid Verlag, Durach 1992
10. Rattray G., «Das Experiment Glück» Fischer Verlag 1972
11.Βιλιαρδς Β. « Η σιωπη των αμνων» Ιστοσελιδα Berlin-Athe.eu,10.10.2011
12. Σαλλας Μ. «Μονο η Ελλαδα χαμενη από την αυξηση του Κουρεματος. Εφημεριδα το Βημα
