Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Οι αντιφάσεις της κρίσεως,Die Widersprüche der Krise

Quelle,Πηγη >>>http://www.berlin-athen.eu/index.php?id=205&tx_ttnews%5Bpointer%5D=2&tx_ttnews%5BbackPid%5D=215&tx_ttnews%5Btt_news%5D=2163&cHash=b5d93a1a45196df82ddc88a87e8252b9

                          http://www.berlin-athen.eu/index.php?id=205&tx_ttnews%5Bpointer%5D=2&tx_ttnews%5BbackPid%5D=215&tx_ttnews%5Btt_news%5D=2162&cHash=5130c0d4d78c790b1a5394fe7dfcdeeb

Οι αντιφάσεις της κρίσεως
Η Ομοσπονδία Γερμανικών Βιομηχανιών (BDI) προτείνει ένα «επιχειρηματικό σχέδιο» για την Αθήνα. Παράλληλα το Βερολίνο προτρέπει την επίσπευση του ξεπουλήματος της κρατικής περιουσίας της Ελλάδος - με τη βοήθεια Γερμανών "συμβούλων". Η Αθήνα, λέει, θα πρέπει να δημιουργήσει μια σχετική υπηρεσία κατα το πρώτυπο της γερμανικής "Treuhand"


Μεγεθύνατε

Μετάφραση απο το γερμανικό πρωτότυπο: Δρ. Εμμανουήλ Σαρίδης
URL αυτού του άρθρου: http://berlin-athen.eu/index.php?id=205&tx_ttnews[tt_news]=2163&tx_ttnews[backPid]=78&cHash=eaf65567608851d9b27369e844052603



Βερολίνο/Βρυξέλλες/Αθήνα - Μετά την πρόσφατη έγκριση των δρακοντείων μέτρων λιτότητας από το Ελληνικό Κοινοβούλιο, γερμανοί Manager ζητούν νέες διευκολύνσεις για τις ξένες εταιρείες στην Ελλάδα. Οι «επενδυτικές συνθήκες» θα πρέπει σύντομα να «καλυτερεύσουν», απαιτεί ο Bundesverband der Deutschen Industrie (BDI), η Ομοσπονδία των Γερμανικών Βιομηχανιών, και προτείνει ένα «επιχειρηματικό σχέδιο» για την Αθήνα. Παράλληλα το Βερολίνο πιέζει για να συντομευθεί το ξεπούλημα της ελληνικής κρατικής περιουσίας - με τη βοήθεια γερμανών "συμβούλων". Η Αθήνα θα πρέπει να δημιουργήσει μια υπηρεσία ανάλογη με την γερμανική "Treuhand" (τον οργανισμό που ξεπούλησε την κρατική περιουσία της Ανατολικής Γερμανίας μετα την κατάληψή της απο την Δυτική Γερμανία, Εμμανουήλ Σαρίδης). Οι πρώτες εταιρίες απο την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία έχουν ήδη προβεί σε σημαντικές εξαγορές στην Αθήνα. Εν τω μεταξύ, ωστόσο, γίνονται όλο και πιο φανερές οι αντιφάσεις της γερμανικής οικονομίας, για το πώς θα πρέπει να λυθεί η κρίση. Ενώ οι μεγάλες εταιρείες διαφήμιζαν πρόσφατα τα νέα προγράμματα στήριξης, οι μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις μιλούν για το πώς θα μπορούσαν μερικά κράτη να αποκλεισθούν από την Ευρωζώνη. Το νέο πακέτο δανείου για την Αθήνα περιέχει πολλές ασάφειες: Μια εξαγωγική αγορά για την γερμανική οικονομία θα πρέπει να σταθεροποιηθεί. Επειδή όμως αυτό συνδέεται με μια σκληρή λιτότητα, είναι πιθανό η ύφεση που δημιούργησε ήδη το πρώτο πακέτο δανείου στην Ελλάδα να βαθύνει ακόμη περισσότερο.


Περικοπές και άλματα τιμών



Η συγκατάθεση της Βουλής των Ελλήνων σε ένα πιο δραστικό πακέτο λιτότητας, που επετεύχθη ύστερα από μια ασφυκτική πίεση της ΕΕ, δημιουργησε στις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές ένα πραγματικό ράλλυ τιμών. Απο τις αγορές στην Γερμανία, όπως και σε ολόκληρη την Ευρωζώνη, έφυγε μετα την αποφαση του ελληνικού Κοινοβουλίου ο φόβος μιας άμεσης κλιμάκωσης της παγκόσμιας χρεωστικής κρίσης. Και ενώ ο πληθυσμός της Ελλάδος προετοιμάζεται για περικοπές και αυξήσεις φόρων συνολικού ύψους 28 δισεκατομμυρίων €, ο γερμανικός χρηματιστηριακός δείκτης DAX αυξήθηκε την 30. Ιούνιο κατα 1,1 τοις εκατό σε 7376 σημεία. Ο Euro Stoxx σημείωσε την περασμένη Παρασκευή ένα κέρδος 0,95 τοις εκατό. Και η τιμή του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος το Σαββατοκύριακο την μεγαλύτερη άνοδο έναντι του δολαρίου των ΗΠΑ τις τρεις τελευταίες εβδομάδες.



Ελικοειδής πτώση



Το αδίστακτο πρόγραμμα τσεκουρέματος που επέβαλε η Αθήνα. μάλλον θα εμβαθύνει περισσότερο την βαρειά ύφεση, στην οποία έχει αιχμαλωτισθεί η Ελλάδα εδώ και ένα χρόνο. Η εν είδει κατάρρευσης ύφεση της ελληνικής οικονομίας επιταχύνθηκε αποφασιστικά με το πρώτο κύμα των περικοπών, τις οποίες πέρασε με το μαστίγιο το Κοινοβούλιο το 2010, ύστερα απο πιέσεις του Βερολίνου και των Βρυξελλών. Τα προγράμματα εκείνα περιελάμβαναν περίπου 30 δισ. ευρώ. Το αποτέλεσμά τους ήταν η μαζική πτώση της εγχώριας ζήτησης και σημαντικές απώλειες φορολογικών εσόδων, που με τη σειρά τους εκαναν αδύνατη κάθε ιδέα μιας δημοσιονομικής εξυγίανσης. Η Ελλάδα πληρούσε, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ΕΕ, όλους τους στόχους εξοικονόμησης που είχαν ζητήσει οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο. Ο επικεφαλής οικονομολόγος της αυστριακής Industriellenvereinigung (IV), της Ομοσπονδίας Βιομηχάνων, εξήρε πρόσφατα το γεγονός, ότι η Αθήνα μείωσε μέσα σε ένα χρόνο το δημοσιονομικό της έλλειμμα σε απόλυτες τιμές κατα πέντε τοις εκατό του ΑΕΠ: "Αυτό είναι μια δημοσιοοικονο0μική εξυγίανση, που καμία άλλη κυβέρνηση της Ευρωζώνης δεν κατάφερε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο"[1] Την ίδια στιγμή όμως η χώρα οδηγείται λόγω της ύφεσης που προκλήθηκε στην χρεωκοπία. Ως εκ τούτου η πρόσφατη έκθεση της «τρόικας», που αποτελείται απο το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και την ΕΕ, διαπιστώνει, ότι η Αθήνα πέτυχε "τους αριθμητικούς στόχους του προγράμματος προσαρμογής στον προϋπολογισμό" του πρώτου τριμήνου του 2011, εξακολουθεί όμως να έχει ανάγκες χρηματοδότησης, διότι "η είσπραξη φόρων είναι μικρότερη απο την επιδιωχθείσα". Οπότε η ύφεση θα είναι βαθύτερη και μεγαλύτερης διάρκειας από ότι πιστευόταν αρχικά [2].



Αντίσταση



Αυτή η προφανής αποτυχία της στρατηγικής διαχείρισης της κρίσεως στην Ελλάδα, που συνοδεύεται απο μια μαζική εξαθλίωση, έκανε την αντίσταση του πληθυσμού εναντίον ενός νεου γύρου περικοπών και αύξησης φόρων να ξεχειλίσει δραματικά. Διότι κατά πάσαν πιθανότητα και τα προσφάτως ανακοινωθέντα μέτρα λιτότητας το μόνο που θα επιτύχουν, είναι να ενισχύσουν την θανατηφόρο ελικοειδή πτώση. [3] Απο την άλλη η αντίσταση ενάντια στην προφανώς αποτυχημένη πολιτική κρίσεως της ΕΕ, που έχει εισωρήσει ακόμη και μέσα στον ίδιο τον κυβερνητικό συνασπισμό της Γερμανίας, οδήγησε στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες σε μια μαζική καμπάνια εκφοβισμού και χειραγωγήσεως εναντίον των Ελλήνων πολιτικών, η ένταση και η σκληρότητα της οποία δεν έχει προηγούμενο.



Η καμπάνια απειλών



Η Ελλάδα πρέπει να συνεχίσει να εκπληρεί άνευ όρων τις απαιτήσεις της ΕΕ, ειδάλλως «θα αναγκασθούμε να λάβουμε πολύ σημαντικές γενικές αποφάσεις, που θα είναι για την Ελλάδα εξαιρετικά αρνητικές», απείλησε φερ' ειπείν ο πρόεδρος της Ευρωομάδας, ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Jean-Claude Juncker, λίγο πριν από την ψηφοφορία για το "πακέτο κρίσης" στην Αθήνα: "Αυτό δεν το εύχομαι ούτε για την Ελλάδα, ούτε για μας τους ίδιους» [4] Πιο συγκεκριμένος έγινε ο Jürgen Stark, ο γερμανός επικεφαλής οικονομολόγος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ο οποίος απείλησε έμμεσα την Ελλάδα με το τέλος των πληρωμών του δανείου, εάν η Αθήνα δεν εφαρμόσει το πρόγραμμα λιτότητας .. Το δεύτερο πακέτο των δανείων έκτακτης ανάγκης είναι για την Ελλάδα η "τελευταία ευκαιρία", είπε ο Stark. [5] Το ίδιο και ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Wolfgang Schäuble, ο οποίος είπε δημοσίως, ότι η συγκατάθεση για οικονομικές συνεισφορές στην Αθήνα εξαρτάται από την συγκατάθεση στο πρόγραμμα λιτότητας της ΕΕ. Η πίεση αυτή προορίζονταν για την σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της Ελλάδος, αλλά και για την συντηρητική αντιπολίτευση, ο ηγέτης της οποίας, Αντώνης Σαμαράς, απέρριπτε κατηγορηματικά το πακέτο λιτότητας. Βλέποντας το γερμανο-ευρωπαϊκό πρόγραμμα λιτότητας, ο γερμανικός τύπος ανέφερε ειρωνικά για τις επόμενες εκλογές στην Ελλάδα: "Μπροστά στην ελάχίστη ελευθερία κινήσεως της Αθήνας, διερωτάται κανείς, αν ο Σαμαράς θέλει να κερδίσει πραγματικά [τις εκλογές] - και αν ναι, γιατί;" [ 6]



Ξεπούλημα



Το Βερολίνο βρίσκεται στην πρώτη γραμμή όχι μόνο στην καμπάνια απειλών, αλλά και στις απαιτήσεις για ένα γρήγορο ξεπούλημα της ελληνικής κρατικής περιουσίας. Γερμανοί πολιτικοί ζητούν την δημιουργία ενός οργανισμού ιδιωτικοποιήσεων απο την ελληνική κυβέρνηση, που θα πρέπει να δημιουργηθεί κατα το πρώτυπο της γερμανικής Treuhand - η οποία ξεπούλησε σε ελάχιστο χρονικό διάστημα την περιουσία της DDR (Deutsche Demokratische Republik - Ανατολική Γερμανία) - και θα οργανωθεί και θα στελεχωθεί κατα προτίμησην απο κορυφαίους Γερμανούς αξιωματούχους. Σ' αυτό τον Οργανισμό θα πρέπει να υπαχθούν όλα «τα ιδιωτικοποίησημα περιουσιακά στοιχεία" της Ελλάδος, ζητάει ο Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Wolfgang Schäuble: «Προσφέραμε γι' αυτό τον Οργανισμό την υποστήριξή μας μέσω της παροχής συμβουλών απο έμπειρο προσωπικό." [7] Με την απαίτηση της δημιουργίας ενός Οργανισμού Διαχείρισης, μιας Treuhandagentur, συντάχθηκε και ο πρόεδρος της Ευροομάδας Jean-Claude Juncker. Ενώ η ελληνική κυβέρνηση πρόσφατα δεσμεύτηκε να πωλήσει κρατική περιουσία ύψους 50 δισεκατομμυρίων €, στον γερμανικό Τύπο κυκλόφορούν εκτιμήσεις, σύμφωνα με τις οποίες η Αθήνα θα μπορούσε να ιδιωτικοποιήσει κρατική περιουσία ακόμη και 300 δισεκατομμυρίων €. [8]



Όχι σε υψηλές τιμές



Γερμανικές εταιρείες είναι από καιρό έτοιμες για εξαγορές. "Γερμανοί επιχειρηματίες κυνηγάνε στην Ελλάδα ευκαιρίες, ενώ η καταχρεωμένη κυβέρνηση ξεκινά με την πώληση της κρατικής περιουσίας με στόχο τη σταθεροποίηση των οικονομικών της χώρας", ανέφερε ο Τύπος στις αρχές Ιουνίου. [9] Η γερμανική Telekom, φερ' ειπείν, ανέβασε το μερίδιό της στην πιο σημαντική ελληνική εταιρεία τηλεπικοινωνιών, ΟΤΕ, κατα δέκα τοις εκατό. Η επένδυση ύψους 400 εκατ. € ανεβάζει το μερίδιο των γερμανικών μετοχών στον ΟΤΕ στα 40 τοις εκατό. Το 2008 η Telekom χρειάστηκε να πληρώσει 4 δις ευρώ για να αποκτήσει το 30 τοις εκατό των μετοχών του ΟΤΕ. Ένα άλλο μέγα deal σκοπεύει να κάνει η γερμανική επιχείρηση του αεροδρομίου της Φρανκφούρτης, η Fraport, η οποία θέλει να αγοράσει το 55 τοις εκατό του αεροδρομίου της Αθήνας. Οι γερμανικές εταιρίες έχουν «ουσιαστικές εμπειρίες με τις πωλήσεις έκτακτης ανάγκης κρατικής περιουσίας», δήλωσε ένας οικονομολόγος που εργάζεται για την Barclays Capital, ο οποίος επεσήμανε την «φρενίτιδα ιδιωτικοποιήσεων" μετά την εξαγορά της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία. Μια τέτοια διαδικασία »δεν προσανατολίζεται σε υψηλές τιμές." [10]



Πόλεμοι φατριών



Για τις γερμανικές εταιρίες όμως, η ελληνική κρίση, δεν οδηγεί μόνο σε νέες επεκτάσεις, αλλά αφήνει να έρχονται στην επιφάνεια και αντιφάσεις. Έτσι ορισμένοι επιχειρηματικοί κύκλοι, που δεν πέρνουν μέρος στο ξεπούλημα της Ελλάδος, διαμαρτύρονται για το κόστος της δεύτερης δέσμης μέτρων για το δάνειο στην Αθήνα. Περίπου 100 επιχειρηματίες μικρομεσαίων επιχειρήσεων απευθήνθηκαν τέλη Ιουνίου με μια "διακήρυξη του Βερολίνου» στο γερμανικό κοινό, ζητώντας αλλαγές στις συμφωνίες για την νομισματική ένωση. Κατά την γνώμη τους, θα πρέπει στο μέλλον κάποιες χώρες να εξαιρεθούν από την Ευρωζώνη. Το Βερολίνο θα πρέπει να δώσει ένα τέλος στην "ανεύθυνη πολιτική χρέους της Γερμανίας», λέει το κείμενο. [11] Οι εταιρείες που στηρίζουν την Διακήρυξη έχουν έναν συνολικό κύκλο εργασιών 38 δις ευρώ και απασχολούν περίπου 200.000 μισθωτούς. Και αντιτίθενται ανοικτά ενάντια στις κορυφαίες γερμανικές εταιρείες, οι οποίες σε μια πρόσφατη διαφημιστική καμπάνια υποστήριξαν την διατήρηση της Ευρωζώνης [12].



Αντιφάσεις



Την ίδια στιγμή είναι στην πραγματικότητα αρκετά αβέβαιο, το κατά πόσον οι γερμανοί "κυνηγοί ευκαιριών" θα πετύχουν στην Ελλάδα υψηλά μερίσματα - καθότι τα νέα προγράμματα λιτότητας θα παρατείνουν τελικά την ύφεση στην Ελλάδα και απλά θα καθυστερήσουν την απειλή της εθνικής χρεοκοπίας για μήνες ή για μερικά χρόνια. Η γερμανική οικονομία έχει πετύχει με τη βοήθεια μιας βάρβαρης μείωσης του επιπέδουν μισθών και μια επιθετική στρατηγική εξαγωγών, να ικανοποιήσει την ανάπτυξη της με αύξηση των εξαγωγών [13] και να μετατοπίσει τα προβλήματα της - ειδικά το δημόσιο της χρέος - στις περιφεριακές οικονομίες του Νότου της Ευρωζώνης. Με την κατάρρευση των εξαγωγικών της αγορών θα σταταματούσε όμως και η γερμανική μηχανή εξαγωγών να δουλεύει - μια άλλη αντίφαση, που αποκαλύπτει την σοβαρή σημασία της σημερινής κρίσης.



[1] Ο επικεφαλής οικονομολόγος της αυστριακής Industriellenvereinigung (IV): Το ελληνικό πρόγραμμα λιτότητας πέτυχε, www.Diepresse.com 24.06.2011
[2] Η Ελλάδα χρειάζεται περισσότερα δισεκατομμύρια βοήθεια, Www.manager-magazin.de 06.09.2011
[3] βλ. επίσης Κατ’ ευθείαν προς τον πάτο (Steil abwärts)
[4] Οι ηγέτες της ΕΕ εντείνουν τις πιέσεις προς την Αθήνα, Www.welt.de 24.06.2011
[5] Οικονομολόγος της ΕΚΤ πιέζει τους Έλληνες, Www.handelsblatt.com 24.06.2011
[6] Αντιρρησίες, Frankfurter Allgemeine Zeitung, 28.06.2011
[7] Ελλάδα: «Ιδιωτικοποίηση σε στυλ κατακτητού, Www.euractiv.de 10.06.2011
[8] Η ΕΕ θέλει να αναγκάσει την Αθήνα να πουλήσει την κρατική της περιουσίας, Www.sueddeutsche.de 06.06.2011
[9], [10] Bargain Hunting in Greece; http://europe.wsj.com/home-page
07.06.2011
[11] Eπιχειρηματίες διαμαρτύρονται για την πολιτική της Μέρκελ στο ευρώ, Www.welt.de 26.06.2011
[12] βλ. επίσης Η αξία του Ευρώ (Der Wert des Euro)
[13] Βλ. επίσης Σπάσιμο ταμπού (Ein Tabubruch) και η γερμανική Transferunion (Die deutsche Tranferunion)



Πηγή: http://www.german-foreign-policy.com/de/fulltext/58101
04.07.2011
7.07.11

Die Widersprüche der Krise
Der Bundesverband der Deutschen Industrie (BDI) schlägt einen "Businessplan" für Athen vor. Gleichzeitig drängt Berlin darauf, den Ausverkauf griechischen Staatseigentums zu forcieren - mit Hilfe deutscher "Berater". Athen solle eine Agentur nach dem Vorbild der deutschen "Treuhand" gründen


Vergrössern

BERLIN/BRÜSSEL/ATHEN



(Eigener Bericht) - Nach der Verabschiedung der jüngsten drakonischen Sparmaßnahmen durch das griechische Parlament verlangen deutsche Manager neue Vergünstigungen für ausländische Unternehmen in Griechenland. Die "Investitionsbedingungen" müssten umgehend "verbessert" werden, fordert der Bundesverband der Deutschen Industrie (BDI) und schlägt einen "Businessplan" für Athen vor. Gleichzeitig drängt Berlin darauf, den Ausverkauf griechischen Staatseigentums zu forcieren - mit Hilfe deutscher "Berater". Athen solle eine Agentur nach dem Vorbild der deutschen "Treuhand" gründen, verlangen deutsche Politiker. Erste Firmen aus der Bundesrepublik haben bereits größere Zukäufe in Athen getätigt. Mittlerweile treten jedoch die Widersprüche in der deutschen Wirtschaft in der Frage, wie die Krise zu lösen sei, immer offener zutage. Während kürzlich Großkonzerne für neue Stützungsprogramme geworben haben, sprechen sich nun mittelständische Unternehmen dafür aus, den Ausschluss einzelner Länder aus der Eurozone zu ermöglichen. Auch das neue Kreditpaket für Athen enthält Ambivalenzen: Es soll einen Exportmarkt der deutschen Wirtschaft stabilisieren. Weil es aber mit harten Einsparungen verbunden ist, dürfte es die Rezession, die sich in Griechenland bereits durch das erste Kreditpaket vertieft hat, nur noch weiter verschärfen.



Kürzungen und Kurssprünge



Die Zustimmung des griechischen Parlaments zu einem weiteren drastischen Sparpaket, die mit massivem Druck der EU erzwungen wurde, löste auf den internationalen Finanzmärkten eine regelrechte Kursrallye aus. Die Märkte in Deutschland wie in der gesamten Eurozone nahmen das Votum, das die sofortige Eskalation der global weiterschwelenden Schuldenkrise fürs Erste verhinderte, mit Erleichterung zur Kenntnis. Während die Bevölkerung Griechenlands sich auf Kürzungen und Steuererhöhungen in Höhe von 28 Milliarden Euro gefasst machen muss, stieg der deutsche Leitindex Dax am 30. Juni um 1,1 Prozent auf 7.376 Punkte. Der europäische Akteinindex EuroStoxx gewann am vergangenen Freitag mit einem Plus von 0,95 Prozent ebenfalls deutlich. Die europäische Einheitswährung konnte zum Wochenausklang gegenüber dem US-Dollar sogar den höchsten Stand seit drei Wochen verzeichnen.



Abwärtsspirale



Das rabiate Kahlschlagprogramm Athens dürfte die schwere Rezession weiter vertiefen, in der Griechenland bereits seit über einem Jahr verfangen ist. Der zusammenbruchartige Abschwung der griechischen Wirtschaft wurde entscheidend durch die erste Welle von Kürzungen beschleunigt, die bereits 2010 auf Druck Berlins und Brüssels durch das Athener Parlament gepeitscht wurden. Die damaligen Programme umfassten rund 30 Milliarden Euro; sie ließen die Binnennachfrage massiv einbrechen und führten zu erheblichen Steuerausfällen, die wiederum die Haushaltskonsolidierung unmöglich machten. Griechenland erfüllte nach Einschätzung der EU alle Sparvorgaben aus Brüssel und Berlin; der Chefökonom der österreichischen Industriellenvereinigung (IV) lobte jüngst, Athen habe innerhalb eines Jahres das Haushaltsdefizit absolut um fünf Prozent des BIP abgesenkt: "Das ist eine Konsolidierungsleistung, die keine andere Regierung der Eurozone seit dem Zweiten Weltkrieg jemals zustandegebracht hat."[1] Zugleich steuert das Land jedoch aufgrund der durch die Einsparungen ausgelösten Rezession in die Staatspleite. Entsprechend konstatiert der jüngste Prüfbericht der "Troika" aus IWF, EZB und EU, Athen habe zwar "die zahlenmäßigen Ziele des Anpassungsprogramms für den Haushalt" im ersten Quartal 2011 erreicht, habe jedoch weiterhin Finanzierungsbedarf, da "die Steuererhebung geringer als angestrebt" ausgefallen sei, die Rezession daher tiefer und länger andauernd als anfangs angenommen.[2]



Widerstand



Gerade das offensichtliche Scheitern der mit massiver Verelendung einhergehenden Krisenstrategie in Griechenland ließ den Widerstand in der Bevölkerung gegen eine weitere Runde von Kürzungen und Steuererhöhungen dramatisch anschwellen. Aller Voraussicht nach werden auch die jüngst beschlossenen Kürzungsmaßnahmen die fatale Abwärtsspirale nur verstärken.[3] Der bis in die Reihen der griechischen Regierungskoalition reichende Widerstand gegen die offenkundig gescheiterte Krisenpolitik der EU rief in Berlin und Brüssel eine massive Einschüchterungs- und Drohkampagne gegen griechische Politiker hervor, die in Intensität und Rücksichtslosigkeit ihresgleichen sucht.



Drohkampagne



Griechenland habe weiterhin die Vorgaben der EU bedingungslos zu erfüllen, sonst "werden wir zu sehr erheblichen, Griechenland negativ betreffenden Gesamtentscheidungen kommen müssen", drohte etwa der Vorsitzende der Eurogruppe, Luxemburgs Ministerpräsident Jean-Claude Juncker, kurz vor der Abstimmung über das "Krisenpaket" in Athen: "Dies wünsche ich weder Griechenland noch uns selbst".[4] Konkreter wurde Jürgen Stark, deutscher Chefvolkswirt der Europäischen Zentralbank, der Griechenland indirekt mit dem Ende der Kreditzahlungen drohte, falls Athen das Sparprogramm nicht umsetze. Das zweite Paket von Notkrediten sei Griechenlands "letzte Chance", warnte Stark.[5] Auch Deutschlands Finanzminister Wolfgang Schäuble machte öffentlich sämtliche weiteren Finanzzuwendungen an Athen von einer Zustimmung zum EU-Austeritätsprogramm abhängig. Der Druck galt neben der sozialdemokratischen griechischen Regierung auch der konservativen Opposition, deren Vorsitzender Antonis Samaras eine Zustimmung zu dem Sparpaket vehement ablehnte. Mit Blick auf das deutsch-europäische Spardiktat hieß es in der deutschen Presse über die nächsten Wahlen in Griechenland ironisch: "Angesichts der minimalen Handlungsfreiheit Athens fragt sich nur, ob Samaras die [Wahlen] wirklich gewinnen will - und wenn ja, warum?"[6]



Ausverkauf



Berlin befindet sich nicht nur bei der Drohkampagne, sondern auch bei den Forderungen nach einem raschen Ausverkauf des griechischen Staatseigentums in der ersten Reihe. Deutsche Regierungspolitiker fordern die Einrichtung einer Privatisierungsagentur, die nach dem Vorbild der deutschen Treuhand - diese verscherbelte das Vermögen der DDR binnen kürzester Zeit - organisiert und im Idealfall mit deutschen Spitzenbeamten besetzt sein soll. In einer solchen Agentur müssten "die privatisierungsfähigen Assets" zusammengeführt werden, verlangt der deutsche Finanzminister Wolfgang Schäuble: "Wir haben für die Agentur unsere Unterstützung durch Beratung durch erfahrene Mitarbeiter angeboten".[7] Der Forderung nach Einrichtung einer Treuhandagentur hat sich mittlerweile Eurogruppenchef Jean-Claude Juncker angeschlossen. Während die griechische Regierung unlängst zugesagt hat, Staatseigentum im Wert von 50 Miliarden Euro zu verkaufen, kursieren in der deutschen Presse bereits Schätzungen, denen zufolge Athen Staatseigentum im Wert von sogar 300 Milliarden Euro privatisieren könne.[8]



Keine hohen Preise



Deutsche Konzerne stehen für Zukäufe längst bereit. "Deutsche Unternehmen jagen nach Schnäppchen in Griechenland, während die überschuldete Regierung mit dem Verkauf von Staatseigentum beginnt, um die Finanzen des Landes zu stabilisieren", hieß es bereits Anfang Juni in der Wirtschaftspresse.[9] Die deutsche Telekom etwa erhöhte ihren Anteil am bedeutendsten griechischen Telekommunikationsunternehmen OTE um zehn Prozent. Die Investition in Höhe von 400 Millionen Euro lässt den deutschen Aktienanteil bei OTE auf 40 Prozent ansteigen; 2008 hatte die Telekom noch vier Milliarden Euro aufwenden müssen, um 30 Prozent der OTE-Anteile zu erwerben. Einen weiteren Megadeal hat der deutsche Flughafenbetreiber Fraport ins Auge gefasst, der 55 Prozent des Athener Flughafens kaufen will. Deutsche Unternehmen hätten "substantielle Erfahrungen mit dem Notverkauf von Staatseigentum", erklärte ein für Barclay's Capital tätiger Ökonom, der auf den "Privatisierungsrausch" nach der Übernahme der DDR durch die Bundesrepublik verwies. Ein solcher Prozess "orientiert sich nicht an hohen Preisen".[10]



Fraktionskämpfe



Unter deutschen Unternehmen führt die griechische Krise jedoch nicht nur zu neuer Expansion, sie lässt auch Widersprüche offen zutage treten. So beschweren sich Wirtschaftskreise, die nicht vom Ausverkauf Griechenlands profitieren, über die Kosten des zweiten Kreditpakets für Athen. Rund 100 Chefs mittelständischer Firmen wandten sich Ende Juni mit einer "Berliner Erklärung" an die deutsche Öffentlichkeit, in der sie Änderungen an den Verträgen zur Währungsunion fordern. Demnach sollen in Zukunft einzelne Länder aus der Eurozone ausgeschlossen werden können. Berlin müsse "der verantwortungslosen Schulden-Politik Deutschlands ein Ende setzen", heißt es in dem Text.[11] Die den Aufruf unterstützenden Unternehmen erreichen einen Jahresumsatz von 38 Milliarden Euro und beschäftigen rund 200.000 Lohnabhängige. Sie stellen sich mit ihrer "Erklärung" offen gegen führende deutsche Großkonzerne, die erst kürzlich in einer Anzeigenkampagne für die Beibehaltung des Euro plädierten.[12]



Widersprüche



Gleichzeitig ist es in der Tat recht ungewiss, ob die deutschen "Schnäppchenjäger" in Griechenland hohe Dividenden einfahren können - die neuen Sparprogramme dürften schließlich die Rezession in Griechenland verlängern und die drohende Staatspleite allenfalls um Monate oder um wenige Jahre verzögern. Der deutschen Wirtschaft ist es mit Hilfe einer rücksichtslosen Senkung des deutschen Lohnniveaus und mit aggressiven Exportoffensiven gelungen, ihren Wachstumsbedarf zunehmend durch eine Steigerung der Ausfuhren zu befriedigen [13] und die entstehenden Probleme - vor allem die Staatsverschuldung - auf die peripheren südlichen Volkswirtschaften der Eurozone abzuwälzen. Bei einem Zusammenbruch ihrer Exportmärkte käme allerdings auch die deutsche Exportmaschinerie zum Erliegen - ein weiterer Widerspruch, der die gravierende Bedeutung der aktuellen Krise offenlegt.



[1] IV-Chefökonom: Griechen-Sparprogramm erfolgreich; www.diepresse.com 24.06.2011
[2] Griechenland braucht weitere Milliardenhilfen; www.manager-magazin.de 09.06.2011
[3] s. dazu Steil abwärts
[4] Die EU-Chefs erhöhen den Druck auf Athen; www.welt.de 24.06.2011
[5] EZB-Ökonom macht Griechen Druck; www.handelsblatt.com 24.06.2011
[6] Verweigerer; Frankfurter Allgemeine Zeitung 28.06.2011
[7] Griechenland: "Privatisierungen in Siegermacht-Manier"; www.euractiv.de 10.06.2011
[8] EU will Athen zum Verkauf von Staatsbesitz zwingen; www.sueddeutsche.de 06.06.2011
[9], [10] Bargain Hunting in Greece; online.wsj.com 07.06.2011
[11] Unternehmer protestieren gegen Merkels Euro-Kurs; www.welt.de 26.06.2011
[12] s. dazu Der Wert des Euro
[13] s. dazu Ein Tabubruch und Die deutsche Transferunion

Quelle: http://www.german-foreign-policy.com/de/fulltext/58101
7.07.11



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου